Χαλαρώστε παίρνοντας μία γεύση από τον μοναδικό Ψαραντώνη και τα ανέκδοτά του, τα οποία, όπως ισχυρίζονται πολλοί αποτελούν γεγονότα. Σας παραθέτουμε λοιπόν εδώ ένα δείγμα των λόγων του!!! Απολαύστε τον…
- Ήταν μια φορά μια κοπέλα και πάει στον Ψαραντώνη με το τσιγάρο στο χέρι και του λέει:
– «Μ`ανάβεις;» και της απαντάει εκείνος:
– «Όχι μρε, λυράρης.» - Μια φορά πάει ο Ψαραντώνης να διασχίσει με την μηχανή του ένα δρόμο από την πλευρά που απαγορευόταν η διέλευση. Τον σταματάει ο τροχονόμος που έτυχε να βρίσκεται εκεί και του λέει
-«Εεε σύντεκνε πού πας;»
-«Ευθεία» του λέει ο Ψαραντώνης
-«Δεν επιτρέπεται να μπεις από δω» του λέει ο τροχονόμος
-«Γιάντα;;; σφουγγαρισμένα ‘χετε;» λέει ο Ψαραντώνης - Είναι ο Ψαραντώνης στο αμάξι του και τρέχει. Τον σταματάει ένας τροχονόμος και ετοιμάζεται να τον γράψει για υπερβολική ταχύτητα. Τον αναγνωρίζει και του λέει:
«Βρε Ψαραντώνη γιατί έτρεχες; Τι θα γράψω εγώ τώρα στο χαρτί;»
Και ο Ψαραντώνης:
«Γράψε πως δεν μ`είδες….» - Στην Αθήνα βρέθηκε μέσα σε ένα βιβλιοπωλείο, κοιτάζοντας διάφορα βιβλία που τον ενδιέφεραν. Δίπλα του στεκόταν κάποιος που κρατούσε το κλειδί του αυτοκινήτου του και έξυνε επί ένα τέταρτο το αυτί του και μετά κοίταζε να δει τι έβγαζε. Αφού είχε σιχαθεί όσο δεν πάει άλλο και φανερά διαολισμένος γυρνά και του λέει:
-«Μρε συ κουμπάρε, αν δεν παίρνεις ομπρός, να σε σπρώξω!» - Ένα κρύο πρωινό του Δεκεμβρίου, μπαίνει ο Ψαραντώνης σ`ένα ταξί να πάει από το Ρέθυμνο στο Ηράκλειο. Στο πίσω κάθισμα κάθονται δυο νεαροί. Στα μέσα της διαδρομής ανάβει ο Ψαραντώνης ένα τσιγάρο και μετά από λίγο ανοίγει και το παράθυρο για να φύγουν τα ντουμάνια. Το κρύο όμως που έμπαινε μέσα ήταν τσουχτερό. Γυρίζει ο Ψαραντώνης και λέει στους νεαρούς:
-«Μρε σεις, εργάτε; (κρυώνετε;)»
-«Όχι, όχι μπάρμπα. Φοιτητές!» - Μια παρέα αντρών είναι στο καφενείο και συζητάνε, στην παρέα τους είναι και ο Ψαραντώνης. Θέμα συζήτησης το πως κρατάς τη σύζυγο να μην γκρινιάζει
Λέει ο πρώτος: «Εγώ την πήγα πέρισυ ένα ταξίδι στην Γαλλία και φέτος σκέφτομαι να την πάω στην Αυστρία!»
Λέει ο επόμενος…
«Εγώ την πήγα στη Νέα Υόρκη και φέτος θα την πάω στο Λος Αντζελες!»
Εσύ μωρέ Αντώνη;
Ψαραντώνης:
«Οπέρισυ την επήγα στο μιτάτο επάνω στη κορυφή του Ψηλορείτη»
Κι οφέτος μωρέ Αντώνη;
«Οφέτος, λέω να πάω να τήνε πάρω!!!» - Ο δημοσιογράφος απευθύνει ερώτηση στον Ψαραντώνη:
-«Κύριε Ψαραντώνη, είστε αυτοδίδακτος;;;»
κι αυτός του απαντά:
-«Όϊ, αμοναχός μου έμαθα!!!» - Όταν πυροβόλησαν (από λάθος) τον γνωστό Κρητικό λυράρη Βασίλη Σκουλά πήγε ο κουμπάρος του ο Ψαραντώνης στο νοσοκομείο και τον επισκέφτηκε εκεί λοιπόν ακολούθησε και ο εξής διάλογος:
Ψαραντωνης: Ευτυχώς Βασίλη που ήσουνα εσύ και δεν ήμουν εγώ.
Σκουλάς: Γιαντα μρέ Αντώνη;
Ψαραντωνης: Γιατί αν ήμουν εγώ θα την έτρωγα επαέ (δείχνοντας το κούτελό του)!
(λόγω του ιδιόρρυθμου τρόπου παιξίματος του Ψαραντώνη, ο οποίος σκύβει τόσο πολύ όταν παίζει λύρα, που το κεφάλι του ακουμπάει σχεδόν το γόνατό του) - Ο Ψαραντώνης πήγαινε στο Ηράκλειο, κι όπως ήταν σε έναν κεντρικό δρόμο διπλής κατεύθυνσης κάνει μια αντικανονική προσπέραση και λίγο παρακάτω τον σταματάνε κάτι αστυνομικοί.
– Που πας Ψαραντώνη; Δεν βλέπεις την διπλή διαχωριστική γραμμή στο δρόμο; Δεν πρέπει να πατάς με τίποτα αυτή την γραμμή!
Κι αυτός του απαντά:
– Εεε δεν τση’βγαλα και τ’άντερα! - Στις δημόσιες τουαλέτες Ηρακλείου Κρήτης πήγε για κατούρημα ο Ψαραντώνης και δίπλα του, ένας ηλικιωμένος κύριος ουρεί και κάπου-κάπου του φεύγει και κανένας σιγανός έως υπόκωφος αερισμός.
Ακούγοντας τον από δίπλα ο Ψαραντώνης του λέει:
– Σύντεκνε, μάρσαρε για θα σβήσεις! - Πάει λέει μια φορά ο Ψαραντώνης, σε ένα καφενείο ενός παλιού του φίλου, στο Τυμπάκι και κάθεται έξω, βγαίνει έξω ο καφετζής τονε θωρεί με γύψο στα χέρια και επιδέσμους στο κεφάλι και τον ρωτά:
– Ιντά ‘γινε μρέ Αντώνη, ιντά ‘παθες;
– Εεε ιντά ‘παθα;! να… τονε θωρείς έκειωνε το στύλο;
– Ναι τονε θωρώ
– Ε! μα εγώ δε τον είδα! - Σταματάει ένας τροχονόμος τον Ψαραντώνη για παράβαση και του λέει:
– Τα στοιχεία σου… Λέγε γρήγορα όνομα και διεύθυνση.
Και ο Ψαραντώνης:
– Γιάντα; Αλληλογραφία θ`ανοίξουμε;
Βιογραφία
Ο Ψαραντώνης (Αντώνης Ξυλούρης) γεννήθηκε στα Ανώγεια κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τα πρώτα του ακούσματα ήταν το παίξιμο της λύρας του μεγαλύτερόύ του αδελφού – μύθου της ελληνικής μουσικής, Νίκου Ξυλούρη (Ψαρονίκος), ο Μανώλης Πασπαράκης (Στραβός) καθώς και οι άλλοι λυράρηδες του χωριού του.
Ο Ψαραντώνης έμελλε να γίνει ένας ζωντανός θρύλος της μουσικής, εμπλουτίζοντας την κρητική, τη μεσογειακή και την παγκόσμια μουσική με ήχους ανεπανάληπτους, με μουσικές και ερμηνείες απαρομοίαστες και μοναδικές.«Οι επιρροές μου προέρχονται από αυτά που άκουγα από μικρός και τα έπαιρνα μέσα μου με το δικό μου τρόπο…»
Αυτοδίδακτος στη λύρα, έπαιξε για πρώτη φορά σε γάμο στα 13 του και πολύ γρήγορα απέκτησε φήμη παίζοντας σε γιορτές και πανηγύρια στην Κρήτη
πηγή: blog.mantinades.gr
