Σταμάτης Κριμιζής, ο μεγάλος Έλληνας επιστήμονας της ΝΑΣΑ.
“Είναι δυνατόν να ξέρουμε όλοι ποιος είναι ο Λεφάκης κι η Μιραράκη και να μην ξέρουμε τον Σταμάτη Κριμιζή;
Ο μοναδικός επιστήμονας στον κόσμο, που έχει στείλει τα όργανα και τα διαστημόπλοιά που έχει σχεδιάσει και στους 8 πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος.!!!
Απο το Βροντάδος της Χίου , έλεγε στη μάνα του οτι θέλει να σπουδάσει Εφαρμοσμένη Φυσική κι αυτή του έλεγε ” Αγόρι μου , να κάτσεις να βοηθάς τον πατέρα σου στο μαγαζί “Και τώρα είναι επικεφαλής ερευνητής σε διάφορες διαστημικές αποστολές της NASA και έριξε στο 1/10 σχεδόν το κόστος κατασκευής διαστημόπλοιων !!!
Κάτι τέτοιοι Έλληνες , μας κάνουν περήφανο λαό , τέτοιους Έλληνες χρειάζεται η Ελλάδα !!!! “
Ο καθηγητής Σταμάτης Κριμιζής έχει αναλάβει καθήκοντα άμισθου συμβούλου στο υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης.
Απόσπασμα Συνέντευξης που παραχώρησε ο Σταμάτης Κριμιζής στην Κ
Ένα απλό ελληνόπουλο από τη Χίο, φεύγει στα 18, πηγαίνει στην Αμερική, σπουδάζει, στα 30 γίνεται μέλος του Johns Hopkins και στα 42 επιστημονικός διευθυντής. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα, δεν παγιδευτήκατε ποτέ στην αλαζονεία του επιτυχημένου;
Όχι, εγώ νόμιζα πως υστερώ ας πούμε και ότι πρέπει να δουλέψω όσο το δυνατόν περισσότερο για να σταθώ στο ίδιο μέρος, να τρέχω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
Μα έχετε σχεδιάσει και κατασκευάσει όργανα μετρήσεων. Αισθάνεστε καθόλου σαν τον «Ντα Βίντσι του 20ου αιώνα»;
Όχι ποτέ δεν ένιωσα έτσι. Εξάλλου αυτή ήτανε η ειδικότητα μου. Είχα τη δυνατότητα να σχεδιάζω όργανα και να καινοτομώ σε αυτόν τον τομέα και ένεκα αυτού είχα την τύχη να μπορώ να συναγωνισθώ σε αποστολές σε όλους τους πλανήτες ακόμα και αυτούς που δεν είχα σκοπό να λάβω μέρος.
Όπως για παράδειγμα όταν οργάνωσα την αποστολή του New Horizons το 2001, η οποία είχε σκοπό να επισκεφτεί τον Πλούτωνα δεν περίμενα ότι θα είμαι εν ζωή όταν θα έφτανε το 2015.
Ήττες και ρίσκα
Η πορεία σας ακούγεται ευθύγραμμη, ανοδική. Ήττες δεν είχατε;
Βεβαίως και είχα ήττες. Και μαθαίνω από αυτές! Αλλά θα έλεγα ότι σε όλα τα εγχειρήματα ήμουνα τυχερός. Διότι σχεδόν όλα είχανε πετύχει. Μέχρι το 1999 που υπό την εποπτεία μου κατασκευάσαμε ένα διαστημόπλοιο, το CONTOUR, για να επισκεφτούμε τους πυρήνες αρκετών κομητών. Το εκτοξεύσαμε και ήμουνα τόσο σίγουρος που έφυγα και ήρθα στη Χίο για διακοπές. Την τρίτη μέρα, έλαβα ένα τηλεφώνημα ότι έχουμε χάσει το διαστημόπλοιο. Επέστρεψα εννοείται αμέσως στο εργαστήριο. Ήταν μια τρομερή ήττα, αλλά ξέρετε, είχα φτάσει πια σε ένα σημείο που δε φοβόμουνα το ρίσκο διότι είχαμε αρκετές επιτυχίες προηγουμένως.
Πότε νιώθετε ότι πήρατε το μεγαλύτερο ρίσκο στην καριέρα σας;
Όταν στείλαμε διαστημόπλοιο στον αστεροειδή Έρως για να γίνει δορυφόρος του. Μόλις εκπληρώθηκαν οι επιστημονικοί στόχοι του προγράμματος μετά από ένα χρόνο προσπαθήσαμε, δίχως να είναι σχεδιασμένο για αυτό, να το προσεδαφίσουμε. Έτσι καταφέραμε και πήραμε πολλά δεδομένα από την επιφάνεια του. Το προσωπικό ανησυχούσε καθώς η αποτυχία θα ήταν είδηση παγκόσμιας εμβέλειας κι εκεί ανέλαβα την ευθύνη. Τους είπα πως αν αποτύχει θα αντιμετωπίσω προσωπικά τη διοίκηση της NASA και τα μίντια. Έτσι ένιωσαν ασφαλείς και πήραμε όλοι μαζί το ρίσκο που εντέλει μας δικαίωσε.
Διοικούσατε 600 άτομα επιστημονικό προσωπικό. Εκτός από ερευνητικές είχατε και διοικητικές ικανότητες;
Ε, μαθαίνει κανείς. Το σύστημα είναι τέτοιο που η NASA σου δίνει όλη την ευθύνη, από το σχεδιασμό, μέχρι τη διαχείριση του προϋπολογισμού, ακόμη και την επιλογή άλλων συνερευνητών και μηχανικών για να γίνει το εγχείρημα. Εξάλλου είχαμε φτάσει σε ένα σημείο που το πανεπιστήμιο και η διοίκηση του εργαστηρίου ήταν τόσο ευνοϊκή στους στόχους που είχα θέσει και στην υποστήριξη των πειραμάτων μου σε διάφορα διαστημόπλοια που αισθανόμουν υποχρέωση να υπηρετήσω κι εγώ με τη σειρά μου το ίδρυμα σε μια ευρύτερη ευθύνη.
Παρέμεινα στη θέση του γενικού διευθυντή των προγραμμάτων 13 χρόνια περίπου αλλά εν τω μεταξύ είχα δρομολογήσει και το πείραμα μου στο διαστημόπλοιο Cassini που εκτοξεύτηκε το 1997 και έφτανε στον Κρόνο το 2004. Παραιτήθηκα γιατί ήθελα πλέον να συγκεντρώσω τις προσπάθειες μας με την επιστημονική ομάδα στα δεδομένα και στην έρευνα και στη δημοσίευση των δεδομένων από το διαστημόπλοιο Cassini. Η διοικητική θέση απαιτούσε υπερπλήρη απασχόληση και η επιστημονική μου δουλειά γινότανε αναγκαστικά τα βράδια και τα Σαββατοκύριακα.
Το φυσικό και το μεταφυσικό
Μετά από τόσες δεκαετίες απασχόλησης με το φυσικό, ποια είναι η σχέση σας με το μεταφυσικό;
Δε βλέπω εγώ διασύνδεση ανάμεσα στο φυσικό και το μεταφυσικό. Δε νομίζω ότι το ένα μας διδάσκει πάρα πολλά πράγματα για το άλλο. Στην περίπτωση του φυσικού εξετάζουμε πώς λειτουργεί το σύστημα, πώς λειτουργεί η φύση, πώς λειτουργεί το διάστημα. Δεν εξετάζουμε γιατί λειτουργεί μ’ αυτόν τον τρόπο διότι σ’ αυτό δεν υπάρχουνε απαντήσεις. Γιατί η βαρύτητα ας πούμε ελαττώνεται με την απόσταση στο τετράγωνο αντίστροφα; Είναι ένας νόμος της φύσης. Δεν είναι μια λογική οδός να πούμε ότι κάποιος έκανε κάποιο πρόγραμμα ώστε να είναι ακριβώς εις το τετράγωνο, αντίστροφο με το τετράγωνο της απόστασης.
Έχετε μεγαλώσει σε μια χώρα, όπου η θρησκεία συνυπάρχει με τη μαγεία, με το ξεμάτιασμα, τις αστρολογικές προβλέψεις και ξαφνικά βρίσκεστε στη επιστημονική σφαίρα της απόλυτης λογικής.
Κοιτάξτε, οι θρησκείες είναι μες στην ψυχή του ανθρώπου. Καθένας κάνει τους υπολογισμούς του αν θέλει να είναι κοντά ή μακριά από τη θρησκεία. Δεν είναι κάτι το οποίο αναγκαστικά είναι συνδεδεμένο με τους νόμους της φύσεως. Οι νόμοι της φύσεως δεν είναι μια αλήθεια την οποία απεκάλυψε κάποιος, κάποια ανώτερη δύναμη. Οι νόμοι της φύσεως είναι κάτι το μετρήσιμο. Τα υπόλοιπα που αναφέρατε τα θεωρώ ανοησίες. (με βλέμμα σκωπτικό) Ξέρω ανθρώπους οι οποίοι τα πιστεύουν.
Μου φαίνεστε πάρα πολύ ήρεμος, δεν εκνευρίζεστε ποτέ;
Σπανιότατα. Προσπαθώ ν’ αντιμετωπίζω την κατάσταση λογικά και δίχως συναισθηματικά κριτήρια διότι έχω παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι οι οποίοι υψώνουν τη φωνή τους συνήθως δεν έχουνε επιχειρήματα και δεν σέβομαι αυτού του είδους την άποψη καθόλου.
Θα κάνω ένα κύκλο για να φτάσω σ’ αυτό που θέλω να σας ρωτήσω. Ζούμε 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι στη γη. Πόσα ουράνια σώματα έχει το ηλιακό μας σύστημα περίπου;
Το ηλιακό μας σύστημα, εκτός από τον ήλιο έχει 9 πλανήτες με τον Πλούτωνα ο οποίος ανήκει στη ζώνη Κάιπερ στην οποία υπάρχουν χιλιάδες ακόμη μικρότερα σώματα
Μάλιστα. Και πόσους ήλιους έχει ο γαλαξίας μας;
Ο γαλαξίας έχει πάνω από 150 δισεκατομμύρια ήλιους.
Πόσοι γαλαξίες υποψιαζόμαστε ότι υπάρχουν;
Πάνω από 100 δισεκατομμύρια.
Ωραία, πείτε μου τι είναι τελικά ο άνθρωπος;
Ο άνθρωπος! Μια ασήμαντη μονάδα.
Οπότε τι σκέφτεστε όταν ακούτε έναν άνθρωπο να λέει «Ξες ποιος είμαι εγώ ρε;»
Δεν έχω κανένα σεβασμό γι’ αυτού του είδους τα λόγια και δυστυχώς το έχω ακούσει πολύ περισσότερες φορές στην πατρίδα μας απ’ ότι στο εξωτερικό αυτό. Και θα ήτανε κάτι το οποίο θα έπρεπε να το ξεχάσουμε ολωσδιόλου. Όπως και την ιδεοληψία της ιδιαιτερότητας μας, του εξυπνότερου λαού του κόσμου.
Είμαστε ένας ξεχωριστός πλανήτης;
Καθόλου. Είμαστε μια ασήμαντη περιοχή του σύμπαντος. Έχει ήδη υπολογιστεί ότι στη λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη των άστρων, των ηλίων, του γαλαξία μας υπάρχουν περίπου 42 δισεκατομμύρια πλανήτες όπου συναντάμε το νερό και σε υγρή και σε στερεή και σε αέρια κατάσταση όπως και στη γη. Α
ν πολλαπλασιάσουμε αυτό τον αριθμό με τα 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες έκαστος εκ των οποίων θα έχει περίπου τον ίδιο αριθμό πλανητών σε κατοικήσιμες ζώνες, τότε το να σκεφτόμαστε ότι εμείς είμαστε η μόνη σφαίρα σε ολόκληρο το σύμπαν στο οποίον έχει δημιουργηθεί βιολογική δραστηριότητα και βέβαια έλλογα όντα είναι τουλάχιστον αλαζονεία.
Είστε καθόλου ρομαντικός; Όταν της δείχνατε το φεγγάρι σκεφτόσασταν κάτι ερωτικό ή μόνο κρατήρες και σεληνιακές πεδιάδες;
Ε, μάλλον το δεύτερο γιατί εκείνη λέει συνεχώς πως όταν μου μίλησε για το φεγγάρι πρώτη φορά της είπα «Δεν είναι τίποτα, είναι πέτρες και άμμος».
via Kathimerini