Kαι μία τελευταία ερώτηση: Τι σας απασχολεί, τι σας ανησυχεί περισσότερο, όταν αναλογίζεστε το μέλλον;
“Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του. Οπότε αναρωτιέται κανείς: Για τι παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα εργαστήριά μας;
Παλεύουμε για ένα τίποτα, που ωστόσο είναι το παν.
Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δεν θ’ αντέξουν για πολύ.
Είναι η ποιότητα, που γι’ αυτή δεν δίνει κανείς πεντάρα.
Είναι η οντότητα του ατόμου, που βαίνει προς την ολική της έκλειψη.
Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών, που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό.
Είναι η αμάθεια και το σκότος. Ότι οι λεγόμενοι «πρακτικοί άνθρωποι» -κατά πλειονότητα, οι σημερινοί αστοί- μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό.
Εκείνοι βλέπουν το τίποτα. Εμείς το πάν. Που βρίσκεται η αλήθεια, θα φανεί μια μέρα, όταν δεν θα μαστε πια εδώ. Θα είναι, όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου απ’ όλους εμάς.
Και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας -και της εποχής μας.”
Είκοσι πέντε χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το θάνατο του Οδυσσέα Ελύτη, στις 18 Μαρτίου 1996. Στο έργο του που καταξιώθηκε παγκοσμίως με τη βράβευση του «Άξιον Εστί» το 1979 με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, συναντήθηκε η ελληνική παράδοση με τον υπερρεαλισμό, η πολυσημία των λέξεων με τον λυρισμό, το φως του Αιγαίου με το μυστήριο της ύπαρξης. Η νησιωτική καταγωγή του Ελύτη επηρέασε ανεξίτηλα το έργο του, το διαπότισε με δημιουργική επαναστατικότητα και συναισθηματική φόρτιση.
Ο ίδιος αναδείχθηκε σε έναν από τους σπουδαιότερους σύγχρονους Έλληνες ποιητές – αν όχι στον σπουδαιότερο, καθώς είχε εθνική και παγκόσμια απήχηση.
Τιμώντας τα 25 χρόνια μνήμης από το θάνατο του, η σύντροφος του ποιήτρια Ιουλίτα Ηλιοπούλου επιλέγει να μάς θυμίσει τι έλεγε ο ποιητής το 1976 σε συνέντευξή του απαντώντας στο ερώτημα Τι σας ανησυχεί περισσότερο όταν αναλογίζεστε το μέλλον;