Παρά το νεαρό της ηλικίας της η μεσσηνιακής καταγωγής Μαριάννα Κατσουλίδη έχει διακριθεί ως μια από τις σημαντικότερες ζωγράφους της γεννιάς της, έχοντας ήδη 6 ατομικές εκθέσεις, συμμετοχή σε πολλές ομαδικές, ενω έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές μεγάλων συλλεκτών έργων τέχνης.
“Μεγαλωμένη σ ενα εκλεπτυσμένο και δημιουργικό περιβάλλον, κόρη του Τάκη Kατσουλίδη, και της Σόνιας Ιερωνυμίδη- Κατσουλίδη, η Μαριάννα βρήκε πρόσφορο έδαφος να καλλιεργήσει και να ξεδιπλώσει το ταλέντο της.” Ξεκίνησε δυναμικά με τις Ανιχνευτικές Οδοιπορίες. Η Μαριάννα Κατσουλίδη δημιουργεί ένα δικό της προσωπικό ιδίωμα και εκφράζεται μέσα από την έκρηξη των χρωμάτων “Κολορίστα”, βαθιά επηρεασμένη από τον Μαρκ Σαγκάλ … παραμένει κοντά στην αισθητήρια εμπειρία που βρίσκεται δίπλα σε εκείνη της ψυχής .. ” αναφέρει σε κριτική της η Μαράη Γεωργούση.
Η Ιστορικός τέχνης και εκτιμήτρια Ειρέν Παλιούρα αναφέρει χαρακτηριστικά για την τελευταία έκθεση της ζωγράφου “Animus-Anima(L) .. “Η καλλιτέχνιδα με τη σχεδιαστική της ικανότητα και τον προσωπικό της μορφοπλαστικό τρόπο επιχειρεί μια εικαστική προσέγγιση και διερεύνηση της ανθρώπινης φύσης, της ψυχής αυτού που “είναι” και “υπάρχει”. Μας καλεί να γνωρίσουμε την έμφυτη ασυνείδητη προδιάθεση απεικόνισης και διάκρισης της αντίθεσης των δυο φύσεων – του αρσενικού και θηλυκού αρχέτυπου – και ταυτόχρονα την αμφισβήτησή της μέσα από της δική της ματιά καθιστώντας το έργος της μια ποιητική παραδοχή του κόσμου και των ανθρώπων.“
Ας γνωρίσουμε τη νεαρή πολυτάλαντη Μαριάννα …
Μεγάλωσες σε ένα περιβάλλον τέχνης , γιατί σε κέρδισε η ζωγραφική;
Ναι είναι αλήθεια πως μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον το οποίο ευνόησε την ανάπτυξη της αγάπης εντός μου για τη δημιουργία και την τέχνη γενικότερα, καθώς ο πατέρας μου είναι ζωγράφος – χαράκτης και η μητέρα μου γραφίστας . ‘Ήταν για μένα κάτι φυσιολογικό ως παιδί, να βλέπω τους γονείς μου να δημιουργούν, να συζητούν για τις ιδέες τους, και γύρω μου να υπάρχουν πολλά υλικά, χρώματα, έργα, μακέτες. Αμφιταλαντεύτηκα κάποια χρόνια μεταξύ Αρχιτεκτονικής και Σχολής Καλών Τεχνών καθώς με έλκυε πολύ και το να σχεδιάζω εσωτερικούς χώρους και να ασχολούμαι με την διακόσμηση τους ( κάτι με το οποίο ασχολούμαι ακόμα), αλλά τελικά αποφάσισα ότι η μεγάλη μου αγάπη ήταν η ζωγραφική και ακολούθησα αυτόν τον «δύσκολο» αλλά ανταποδοτικό για εμένα δρόμο.
Τα έργα σου διακρίνονται από μια “φαινομενική παιδικότητα¨. Ποιο είναι το μήνυμα σου μέσα απ αυτά;
Ισχύει αυτό που λες και η σκέψη μου πάνω σε αυτό είναι η εξής : σε όλα εκείνα που φαντάζουν «παιδικά» κρύβονται μεγάλες αλήθειες, ανείπωτα και ακατέργαστα συναισθήματα, βαθιά νοήματα, αντιθέσεις και μηνύματα. Τα παιδιά πολλές φορές αντιλαμβάνονται τον κόσμο πολύ πιο «σοβαρά» από ότι οι ενήλικοι και όλα μέσα τους φαντάζουν σπουδαία καθώς τα περισσότερα είναι πρωτόγνωρα.
Αυτό είναι κάτι που επεξεργάζομαι και με ενδιαφέρει. Προσπαθώ να βρίσκω το νόημα στα απλά και «παιδικά» με τη γνώση του ενήλικα φυσικά, και να προτείνω τη δική μου «ματιά» μέσα από τα έργα μου τώρα αν το καταφέρνω αυτό είναι μια άλλη συζήτηση….
Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης σου;
Πηγή έμπνευσης μου έως σήμερα έχουν υπάρξει διάφορα θέματα πολλές φορές πολύ διαφορετικά μεταξύ τους όπως: το Λούνα Παρκ, το τσίρκο, οι λουόμενοι με τις ομπρέλες τους, τα κατσίκια, οι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων, τα ζώα σε μορφή παιχνιδιών, τα παιχνίδια διαφόρων πολιτισμών, τα μπιμπελό, οι πορσελάνες, οι μύθοι, τα παραμύθια, τα σύμβολα, και γενικότερα οτιδήποτε με ελκύει να εξερευνήσω, να «παίξω» με τη μορφή του και την έννοιά του τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο που εργάζομαι πάνω σε αυτό. Η ζωγραφική είναι μια αγάπη και ο κάθε κύκλος δουλειάς ένας έρωτας. Μέχρι στιγμής το ένα θέμα με οδηγεί στο άλλο και το ακολουθώ …
Υπάρχει κάποιο έργο σου που αγαπάς ιδιαίτερα;
Κάθε κύκλος δουλειάς με βρίσκει σε διαφορετική φάση ζωής και άρα με διαφορετικά ζητούμενα. Θεωρώ ότι όλα μου τα έργα τα έχω αγαπήσει αν και τελειώνοντας τα φεύγουν πια από εμένα και είναι αυτόνομα κατά έναν τρόπο. Υπάρχουν όμως όντως κάποια έργα – σταθμοί για μένα, στα οποία έχω μια παραπάνω αδυναμία επειδή θεωρώ πως έχω επενδύσει και ακουμπήσει πολύ δικά μου εσωτερικά κομμάτια, δεν θα ήθελα τα αποκαλύψω όμως…
Υπάρχουν ζωγράφοι που σε έχουν επηρεάσει; Ποιους έχεις αγαπήσει;
Ναι έχω επιρροές και αδυναμίες, θα σου πω τους κυριότερους : Marc Chagall, Henry Matisse, Andy Warhol, Jeff Koons. Ο καθένας μου αρέσει για διαφορετικούς λόγους αλλά όλοι έχουν κάτι κοινό, υπάρχει παιχνίδι και τόλμη στις συνθέσεις τους.
Στην τελευταία προσωπική σου έκθεση “Animus-Anima(l)” συμβολίζονται οι ψυχαναλυτικές θεωρίες του Καρλ Γιουνγκ. Πως δρα τελικά η εφαρμογή της ζωγραφικής στη σύγχρονη ψυχοθεραπεία;
Η ζωγραφική στο μεγαλύτερό της μέρος είναι μια ασυνείδητη διαδικασία ακόμα και για τους επαγγελματίες ζωγράφους (τα θέματα με τα οποία κάποιος ασχολείται, τα χρώματα που χρησιμοποιεί, η προσωπική του γραφή, όλα αυτά δεν έχουν λογική εξήγηση κάποιες φορές). Όταν λοιπόν κάποιος δημιουργεί έρχεται σε επαφή με τον εαυτό του, με τους φόβους του, με τα συναισθήματά του, με θέματα που πολλές φορές δεν θέλει να αντιμετωπίσει ή δεν γνωρίζει καν ότι έχει.
Η εικαστική ψυχοθεραπεία βασίζεται πάνω σε αυτό και χρησιμοποιεί την εικαστική «γλώσσα» για να ακουμπήσει τα θέματα αυτά και να τα φέρει στην επιφάνεια (στο συνειδητό) με ένα μη λεκτικό τρόπο ο οποίος είναι πιο ειλικρινής και άμεσος και λειτουργεί πολύ αποτελεσματικά.
Έχεις ήδη 6 ατομικές εκθέσεις και συμμετοχές σε πολλές ομαδικές. Σκέψεις και στόχοι για το μέλλον ;
Συνεχίζω να ερευνώ, να ζωγραφίζω και να δημιουργώ. Με ενδιαφέρει να εξελιχθώ σαν καλλιτέχνης και σαν άνθρωπος. Θα ήθελα πολύ να κάνω μια ατομική έκθεση στο εξωτερικό και να δω πως θα ανταποκριθεί το κοινό εκεί. Έχω ξεκινήσει καινούριο κύκλο δουλειάς, δεν έχω ακόμα κάποια ατομική έκθεση προγραμματισμένη, θα συμμετάσχω όμως σε κάποιες ομαδικές εκθέσεις μέσα στο 2016. Έχω επίσης ξεκινήσει να φοιτώ στο 4ετές Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Εικαστικής Ψυχοθεραπείας στο Κέντρο Τέχνης και Ψυχοθεραπείας.
Να γνωρίσουμε τη Μαριάννα; Ποιο είναι ένα καθημερινό πρόγραμμα , τι κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου;
Μια τυπική μέρα περιλαμβάνει συνήθως δουλειά στο εργαστήριο, μάθημα σχεδίου – ζωγραφικής σε ενηλίκους κυρίως, και διάβασμα. Στον ελεύθερο μου χρόνο ξεκουράζομαι, βλέπω ταινίες, επισκέπτομαι εκθέσεις, ακούω μουσική, περνάω χρόνο με τον άντρα μου και με λίγους και αγαπημένους φίλους.
Κατάγεσαι από τη Μεσσηνία. Επισκέπτεσαι την Καλαμάτα;
Την Καλαμάτα την νιώθω σαν ιδιαίτερη πατρίδα μου, έχω περάσει πολλά καλοκαίρια, διακοπές Χριστουγέννων και Πάσχα της ζωής μου εκεί, έχω φίλους αγαπημένους που ζουν μόνιμα εκεί και ακόμα την επισκέπτομαι τουλάχιστον μια φορά το χρόνο κάθε καλοκαίρι.
Το μήνυμά σου σε όσους διαβάζουν τη συνέντευξή σου;
Θα χρησιμοποιήσω ένα απόφθεγμα του Addison (αν δεν απατώμαι) «Τα τρία θεμέλια της ευτυχίας σε αυτή τη ζωή είναι: κάτι να αγαπάς, κάτι να κάνεις και κάτι να ελπίζεις», εγώ αυτό προσπαθώ να εφαρμόζω…
Η Μαριάννα Κατσουλίδη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979.
Από το 2000-2005 σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, με καθηγητή τον Τριαντάφυλλο Πατρασκίδη. Το 2006-2008 συνέχισε τις σπουδές της στο Μεταπτυχιακό πρόγραμμα Εικαστικών Τεχνών της Α.Σ.Κ.Τ. με καθηγητή τον Τάσο Χριστάκη.
Έχει κάνει 6 ατομικές εκθέσεις και έχει πάρει μέρος σε περισσότερε από 30 ομαδικές εκθέσεις. Έργατης υπάρχουν στη συλλογή του Μουσείου Φρυσίρα, στη συλλογή Μοσχανδρέου, στη συλλογή του Luciano Benetton, και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.Εχει ασχοληθεί επίσης με την Σκηνογραφία και την Χαρακτική και τα τελευταία χρόνια διδάσκει στο Vellios School of Art. Την ενδιαφέρουν οι εφαρμογές της Ζωγραφικής στη σύγχρονη
ψυχοθεραπεία. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Περισσότερες πληροφορίες για τα έργα μπορείτε να βρείτε στην προσωπική ιστοσελίδα της ζωγράφου : http://marianna-katsoulidi.com/
